می دانیم در منطقه چه می کنیم
تاریخ انتشار: ۲ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۳۷۵۵۰۰
به گزارش حوزه بین الملل خبرگزاری تقریب، علیرضا تقوی نیا؛ کارشناس مسایل غرب آسیا در یادداشتی تحت عنوان "می دانیم در منطقه چه می کنیم" به بررسی جایگاه امروز ایران در منطقه و جهان پرداخته است.
در این یادداشت میخوانیم:
آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در سخنان خود در روز اول فروردین ماه در خصوص سیاست های منطقه ای جمهوری اسلامی اظهار داشتند: صریحا از جبهه مقاومت حمایت می کنیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ایشان افزودند: ما می دانیم در منطقه چه می کنیم.
به باور نگارنده این سطور، جمهوری اسلامی همانگونه که رهبرش اعلام کرد، یک نقشه راه طولانی مدت را پس از سقوط صدام طراحی کرد که امروز اثرات آن به وضوح دیده می شود.
در لبنان به اذعان تمام کشورها حزب الله قدرت مسلط در عروس خاورمیانه و مورد حمایت دولت و ارتش لبنان است.
در سوریه تمام تلاش ها برای برکناری بشار اسد از سوی آمریکا، اروپا، اسرائیل، ترکیه و کشورهای عربی شکست خورد و اتفاقا رئیس جمهور سوریه پس از ۱۲ سال با عزت پذیرای رؤسای مجالس عربی بود و بدون نگرانی به کشورهای خارجی سفر می کند.
پس از جنگ اوکراین نیز روسیه عمده نیروهای خود را از سوریه خارج ساخت و در شرایط فعلی جمهوری اسلامی تقریبا تنها قدرت خارجی فعال حامی دولت اسد در سرزمین شام است .
در یمن ، سعودی ها پس از ۸ سال جنگ نه تنها کوچکترین دستاوردی کسب نکردند، بلکه امروز قدرت مسلط بر صنعا و اکثر استان های یمن متحد راهبردی جمهوری اسلامی یعنی دولت نجات ملی است و اتفاقا عربستان در یکسال گذشته سعی در تغییر سیاست خود در قبال همسایه جنوبی دارد .
در عراق دولت مورد حمایت متحدان ایران در چندماه گذشته روی کار آمد و اقداماتی را انجام داد که تا قبل از آن هیچ کدام از دولت های حاکم بر عروق نتوانسته بودند یا شاید تمایل نداشتند.
برای نمونه توافقنامه امنیتی تهران-بغداد یک نمونه عالی از همکاری شیاع السودانی برای حمایت از امنیت و ثبات جمهوری اسلامی و مقابله با طرح های ناامن سازی ایران بود.
همچنین برای اولین بار در تاریخ عراق و به دستور نخست وزیری جشن های نوروز با تبلیغات فراوان در بغداد برگزار شد که مقابله با سیاست های پان عربیستی بعثی ها و ملی گرایان افراطی عربی و در پیش گرفتن سیاست حسن همجواری از سوی شیاع السودانی را به اذهان القا می کند.
و درآخر تفاهم ایران و سعودی از موضع قدرت و بدون کوتاه آمدن از سیاست های راهبردی و نقشه راه تهران در منطقه، نشان از برنامه منسجم و سازنده جمهوری اسلامی در منطقه دارد.
اما بالعکس جایگاه ایالات متحده در منطقه روز به روز در حال تضعیف است که بارزترین آن به باور نگارنده توافق پترو-یوانی چین و سعودی است.
کارشناسان متفق القولند که هژمونی دلار در کنار توان نظامی و قدرت نرم، مهم ترین عوامل برتری آمریکا در عرصه بین الملل هستند.
جمهوری اسلامی ایران به وضوح با سیاست های آمریکا در منطقه خاورمیانه مقابله کرد و ۷ تریلیون دلار خرج شده واشنگتن را با راهبردهایش هدر داد و اکنون نیز چین قصد دارد با قدرتمند کردن ارز یوان ، هژمونی دلار را آرام آرام از بین ببرد.
همین که سعودی می پذیرد که نفت را برخلاف دهه های قبل، در ازای یوان بفروشد یعنی پذیرفته که یک جانبه گرایی آمریکا در جهان در حال فرسایش است و این یک شکست سنگین برای ایالات متحده محسوب می شود و افول تدریجی آن را یادآوری می کند.
در پایان باید گفت ایران می داند در منطقه چه می کند؛ اما آیا آمریکا هم می داند چه می کند و نتایج و پیامدهای سیاست های ۲۰ سال گذشته اش از جمله حذف صدام (فروریختن دیوار و مانع ژئوپلیتیکی غرب ایران) و حمله به افغانستان و راه اندازی جنگ در سوریه و یمن چه بوده است؟
آیا آمریکایی ها یادشان می آید قرار بود خاورمیانه بزرگ را ایجاد کنند و جنگ سال ۲۰۰۶ لبنان درد زایمان آن معرفی کردند؟
امروز آیا خاورمیانه جدید با محوریت آمریکا و اسرائیل تشکیل شده یا قدرت های جدید این منطقه؟
انتهای پیام/
منبع: تقریب
کلیدواژه: یادداشت عادی سازی روابط ایران و عربستان جمهوری اسلامی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.taghribnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تقریب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۷۵۵۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پیشنهاد گروگان سابق آمریکایی در خصوص جنگ ایران و اسرائیل
جان لیمبرت، گروگان سابق سفارت آمریکا در تهران در مطلبی با اشاره به سطح تنشها بین ایران و آمریکا بر لزوم گفتگو بین طرفین تاکید کرد و گفت که صحبت با ایران سخت خواهد بود؛ اما اگر بتواند هر دو طرف را از مسیر فاجعه دور نگه دارد، ارزش دارد.
به گزارش دنیای اقتصاد؛ جان لیمبرت، دیپلمات پیشین آمریکایی در مطلبی برای اندیشکده ریسپانسیبل استیت کرفت نوشت، برای چندمین بار، ایالات متحده و ایران به یک جنگ آشکار نزدیک شده اند که هیچ یک از طرفین آن را نمیخواهند. بر اساس این گزارش، اخیرا اسرائیلیها به ساختمانی در محوطه کنسولگری ایران در دمشق حمله کردند که منجر به شهادت هفت مستشار نظامی ایران شد.
در مقابل ایرانیها به این نقض اماکن دیپلماتیک اعتراض کرده و با پرتاب صدها پهپاد و موشک جنگی به سمت اسرائیل به آن پاسخ دادند. در این بین آمریکا با هشدارهای فراوان به رهگیری آنها کمک کرد. اسرائیلیها برای نشان دادن توانایی خود، دست به یک حمله متقابل زدند. به نظر میرسد که این مبادله تا دور بعدی فعلا پایان یافته است.
دیر یا زود، اگر آمریکا و جمهوری اسلامی میخواهند از این درگیری باخت-باخت اجتناب کنند، باید شروع به گفتگو کنند. ۴۵سال اتهام و نکوهش از سمت دو طرف، دستاوردی برایشان به ارمغان نیاورده است. همچنین برای دولتهای متوالی ایالات متحده، ایران همچنان معما است و معما باقی خواهد ماند.
با الهام از تروتسکی میتوان گفت «شما ممکن است کاری با ایران نداشته باشید. اما ایران با شما کار دارد.» برای ایران، آمریکا یک مشغله ذهنی باقی میماند. جمهوری اسلامی ایران نیز نشان داده که بعد از چهل و پنج سال جایگاه خود را حفظ کرده است. حال این پرسش مطرح میشود که چرا باید با جمهوری اسلامی صحبت کنیم، در حالی که اصل سیاست جمهوری اسلامی به قول یکی از مقامات ایرانی «مخالفت با آمریکا» است؟
جان لیمبرت ادامه میدهد: «ما باید صحبت کنیم، زیرا صحبت کردن (و گوش دادن) به دشمن به معنای تامین منافع ملی ما از طریق برقراری ارتباط است. حرف زدن هرگز به معنای تایید یا حمایت نیست.» تا امروز که دو طرف با هم صحبت نکرده اند، چه اتفاقی افتاده است؟ یا به عنوان مثال وقتی نمایندگان جمهوری اسلامی در جلسات از ملاقات حضوری با همتایان آمریکایی خود اجتناب میکنند، چه اتفاقی میافتد؟
هر گاه دو طرف، همسایه ها، اقوام، کشورها به هر دلیلی نتوانند با هم صحبت کنند، هر یک از طرفین برای دیگری به طور همزمان تبدیل به مافوق بشر میشوند که قادر به هر کاری است. در این صورت، یک ایران مافوق بشر میتواند در عرض چند هفته سلاح هستهای بسازد و تحویل دهد، نیروهای محور مقاومت را برای انجام ماموریت هایش در هر جایی تقویت و امپراتوریهای قدرتمند ایرانی دوران یونان و روم را بازسازی کند.
از سوی دیگر، ایالات متحده مافوق بشر نیز میتواند سیاست مداخله در رویدادهای ایران را به شکل دیگری ادامه دهد. در یک سطح، سیاستمداران تهران و واشنگتن به دنبال اجتناب از جنگ ایران و آمریکا هستند. ایران نمیخواهد جنگ بزرگ، اوضاع را در این کشور بههم ریزد و در واشنگتن، هر دو رئیس جمهور دموکرات و جمهوری خواه میدانستند که «جنگ احمقانه دیگر» در خاورمیانه یک بازنده سیاسی به همراه دارد.
در سال ۲۰۱۶، ترامپ در برابر چنین جنگهایی مقاومت کرد و پیام او قدرتمند بود. اگرچه او به طرز احمقانهای توافق هستهای ایران را رها کرد و تهدیدی عجیب برای زدن «۵۲ مکان تاریخی» در ایران مطرح کرد، اما به وضوح شکی برای پرهیز از جنگ نداشت. زمانی که مشاور امنیت ملیاش او را به سمت رویارویی سوق داد، وی را اخراج کرد.
آیا نخست وزیر بنیامین نتانیاهو میخواهد ایالات متحده را وارد جنگ با ایران کند؟ به نظر میرسد که او در پی حفظ خود در قدرت است. جنگها اغلب با بیان اینکه هر دو طرف خواهان صلح هستند، آغاز میشود. اما محاسبات نادرست یا دست کم گرفتن طرف مقابل و اقدامات شخص ثالث میتواند کشوری را به سمتی سوق دهد که خود میداند ویرانگر است. لیمبرت در نهایت تاکید کرد که صحبت با جمهوری اسلامی سخت خواهد بود، اما اگر بتواند هر دو طرف را از مسیر فاجعه دور نگه دارد، ارزش دارد.